کلامیدیا شایع ترین بیماری مقاربتی

کلامیدیا شایع ترین بیماری مقاربتی


یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مقاربتی کلامیدیا هم زنان و هم مردان را در تمام رده‌های سنی مبتلا می‌کند، البته شیوع آن در جوانان بیشتر است .
از دیگر عواقب کلامیدیا این است که احتمال ابتلا به ایدز در مبتلایان، 5 بار بیشتر از دیگر زنان است.

احتمالا بسیاری از شما حتی نام کلامیدیا را هم نشنیده‌اید ولی اگر بدانید که کلامیدیا یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مقاربتی است که غالبا در ابتدا علایم چندانی ندارد ولی می‌تواند منجر به عوارض سنگینی مانند ناباروری و حاملگی خارج رحمی شود، دلتان می‌خواهد در مورد آن اطلاعات کسب کنید.
کلامیدیا یک عفونت باکتریایی است که به سادگی از طریق ارتباط جنسی منتقل می‌شود. این باکتری‌
کوچک که در ابتدا خاموش است.

ولی بعدا جاروجنجال زیادی به پا می‌کند، کلامیدیا تراکمایتیس نام دارد که نمی‌تواند خارج از سلو‌ل‌های زنده، رشد کند. در ابتدا شما هم ممکن است متوجه نشوید که کلامیدیا دارید زیرا علایم و نشانه‌های آن فورا شروع نمی‌شوند، بسیاری از افراد یعنی حدود 75 درصد از زنان مبتلا و نیمی از مردان مبتلا، هیچ علایمی دال بر عفونت کلامیدیایی ندارند و از این جهت از آن به‌عنوان بیماری خاموش نیز نام برده می‌شود این بیماری هم زنان و هم مردان را در تمام رده‌های سنی مبتلا می‌کند، البته شیوع آن در جوانان بیشتر است.

و دلیل آن هم واضح است زیرا هر فردی که رابطه جنسی دارد می‌تواند به آن مبتلا شود و هر چه تعداد شرکای جنسی بیشتر باشد احتمال ابتلا نیز بیشتر می‌شود.
البته به‌دلیل اینکه دهانه رحم در دختران و زنان جوان کاملا به بلوغ نرسیده است، این گروه از افراد احتماال بیشتری برای ابتلا خواهند داشت. در هر حال این بیماری به سادگی قابل درمان است ولی اگر بدون درمان رها شود، می‌تواند منجر به عوارض بسیار شدیدتری شود.


کلامیدیا منجر به چه بیماری‌هایی می‌شود؟

در گذشته، مهم‌ترین بیماری ناشی از کلامیدیا، تراخم بود که یک بیماری چشمی است که از شایع‌ترین دلایل نابینایی به شمار می‌رود. ولی در حال حاضر گونه‌ای از این باکتری ناقلا بیشتر شایع شده است که منجر به عفونت در دستگاه تناسلی می‌شود. در مردان، کلامیدیا تراکمایتیس، شایع‌ترین دلیل غیرگنوکوگی التهاب مجرای ادراری است. در زنان، هم می‌تواند دهانه رحم را گرفتار کند و هم مجرای ادراری را. عفونت در دستگاه تناسلی فوقانی زنان (اندومتر رحم و لوله‌های رحمی) می‌تواند باعث ایجاد بیماری التهابی حاد لگن شود که عوراض زیادی در پی خواهد داشت.

نوزادان به‌دنیا آمده از زنان مبتلا به عفونت دستگاه تناسلی، معمولا دچار بیماری چشمی کلامیدیایی که کونژکتیویت کلامیدیایی یا چشم صورتی نام دارد می‌شوند. کلامیدیا در طی یک هفته پس از زایمان علایم خود را نشان می‌دهد و در آینده می‌تواند باعث ذات‌الریه در نوزاد نیز شود.


علایم و نشانه‌های آن کدامند؟

تشخیص کلامیدیا ممکن است مشکل باشد زیرا عفونت در ابتدا معمولا باعث ایجاد علایم و نشانه‌های هشدار دهنده‌ای نمی‌شوند تا فرد به پزشک مراجعه کند. و اگر علایم به‌وجود آیند، معمولا یک تا 3 هفته پس از ورود میکروب کلامیدیا آغاز می‌شوند. و حتی اگر این علایم به‌وجود آیند، غالبا خفیف و گذرا هستند و افراد آنها را نادیده می‌گیرند.
در زنان، باکتری به‌طور اولیه دهانه رحم و مجرای ادراری را گرفتار می‌کند و می‌تواند علایمی مانند ترشح غیرطبیعی از واژن که معمولا همراه با بوی بد، کف‌آلود و به رنگ سفید مایل به سبز است و سوزش ادرار را ایجاد کند.

هنگامی که عفونت از دهانه رحم به رحم و لوله‌های رحمی (که تخمک‌ها را از تخمدان به رحم منتقل می‌کنند) گسترش پیدا کند، بعضی از زنان ممکن است همچنان بدون علامت باقی بمانند و در بقیه علایمی مانند درد شکم، کمردرد، تهوع، تب، درد هنگام مقاربت و خونریزی غیرطبیعی از واژن در فواصل عادات ماهیانه می‌تواند به‌وجود آید.
در صورت وجود رابطه جنسی‌دهانی یا مقعدی، ممکن است علایمی در نواحی مربوطه نیز به‌وجود آیند.
نیمی از مردان هم ممکن است بدون علامت باشند و در بقیه علایم می‌تواند به‌صورت ترشح از آلت، سوزش ادرار و در موارد نادری هم درد و تورم در بیضه‌ها باشد. همچنین در مردان ممکن است علامت فقط به‌صورت خارش و سوزش در محل خروجی مجرای ادراری باشد که طی 2 تا 3 روز ناپدید می‌شود که در این موارد معمولا فقط منتظر می‌مانند تا علامت از بین برود ولی متاسفانه عفونت از بین نرفته است و می‌توانند آن‌را به دیگران انتقال دهند وخودشان نیز مبتلا به عوارض آینده آن شوند.



عوارض کلامیدیا:

چنانچه کلامیدیا درمان نشود، عفونت کلامیدیایی می‌تواند پیشرفت کند و تبدیل به اختلالاتی در باروری و سلامتی شود که عواقب کوتاه مدت و طولانی مدتی خواهند داشت. همانند خود بیماری. عوارض کلامیدیا، اغلب خاموش هستند. کلامیدیا شایع‌ترین دلیل بیماری التهابی لگن، حاملگی نابجا و نازایی در زنان است.
کلامیدیا در زنانی که درمان نشده‌اند می‌تواند به لگن گسترش پیدا کند و رحم، لوله‌های رحم و تخمدان‌ها را عفونی کند که به این حالت بیماری التهابی لگن می‌گویند.



علایم بیماری:

التهابی لگن، دردشکم، کمردرد، درد هنگام مقاربت، خونریزی غیرطبیعی از رحم و تب هستند.
در نتیجه بیماری التهابی لگن، در برخی از زنان به لوله‌های رحمی آسیب می‌رسد و این آسیب می‌تواند باعث انسداد کامل لوله‌های رحمی شود که در نتیجه انتقال تخم به رحم نمی‌تواند صورت بگیرد و دیگر حاملگی به‌صورت طبیعی نمی‌تواند روی بدهد و نازایی به‌وجود می‌آید.
زنانی که در اثر بیماری التهابی لگن، لوله‌های رحمی‌شان آسیب دیده است، حاملگی نابجا خواهند داشت که در این نوع حاملگی جنین خارج از رحم و معمولا در لوله‌های رحمی رشد می‌کند. لوله رحمی ممکن است پاره شود و باعث درد و خونریزی شدید شود که این یکی از اورژانس‌های پزشکی است و می‌تواند باعث مرگ شود. بیماری التهابی لگن همچنین می‌تواند باعث درد مزمن لگنی شود.
از دیگر عواقب کلامیدیا این است که احتمال ابتلا به ایدز در مبتلایان، 5 بار بیشتر از دیگر زنان است.

کلامیدیا برای مردان نیز مشکل‌ساز می‌شود. کلامیدیا شایع‌ترین دلیل التهاب بیضه‌ها و مجاری انتقال دهنده اسپرم در مردان زیر 35 سال است. به این بیماری اپیدیدمیو اورکیت می‌گویند که باعث درد، تورم و قرمزی در اسکروتوم (پوست پوشاننده بیضه‌ها) می‌شود و در موارد نادری منجر به عقیم شدن آن فرد می‌شود.
عفونت کلامیدیایی همچنین می‌تواند به پروستات گسترش یابد و باعث درد هنگام مقاربت یا پس از آن، تب و لرز، سوزش ادرار و کمردرد در مردان شود.
از دیگر عوارض کلامیدیا، عفونت چشم‌هاست؛ چنانچه دست‌آلوده به ترشحات با چشم تماس داشته باشد، یک عفونت چشمی مانند کونژکتیویت یا بیماری چشم صورتی به‌وجود می‌آید، که اگر درمان نشود منجر به نابینایی می‌شود.



تشخیص و درمان:

تشخیص کلامیدیا به آسانی توسط تست‌های آزمایشگاهی صورت می‌گیرد تا بتوان آن‌را از سوزاک که علایمی مشابه ایجاد می‌کند افتراق داد. به این منظور یا نمونه‌ ادرار و یا نمونه‌ای از ترشحات مورد بررسی آزمایشگاهی قرار می‌گیرد.
درمان این بیماری خاموش نیز به آسانی و با کمک آنتی‌بیوتیک‌ها صورت می‌گیرد. یک دوز منفرد آزیترومایسین و یا داکسی‌سایکلین به مدت 7 روز بیشترین استفاده را به این منظور دارند. از آنجا که این بیماری، یک بیماری مقاربتی است باید توجه کرد که همسر فرد مبتلا نیز تحت بررسی و درمان قرار گیرند، افراد مبتلا نیز باید تا زمان درمان کامل خود و یا همسرشان از رابطه جنسی خودداری کنند، در غیر این‌صورت عود بیماری کاملا قابل تصور است.

زنانی‌که همسرشان به‌خوبی یا کامل درمان نشده‌اند در خطر بیشتری برای عود بیماری هستند. داشتن عفونت‌های کلامیدیایی متعدد، احتمال عوارض شدید باروری مانند نازایی را بسیار بالا می‌برد بنابراین آزمایش مجدد، به‌خصوص برای بزرگسالان، 3 تا 4 ماه بعد از درمان توصیه می‌شود.



پیشگیری بهتر از درمان است:

بهترین راه برای پیشگیری از انتقال بیماری‌های مقاربتی، اجتناب از رابطه جنسی و یا داشتن یک رابطه متقابل طولانی مدت با یک همسر است که می‌دانید مبتلا به بیماری مقاربتی نیست. استفاده از کاندوم لاتکس در صورتی‌که صحیح و به صورت دایمی استفاده شود، احتمال انتقال کلامیدیا را تا حد زیادی کاهش می‌دهد.
غربالگری برای کلامیدیا به‌صورت سالیانه برای تمام زنان زیر 25 سال که از نظر جنسی فعال هستند، توصیه می‌شود.
همچنین آزمایش غربالگری سالیانه برای زنان با سن بیشتر از 25 سال که مستعد ابتلا به کلامیدیا هستند یا همسر جدیدی اختیار کرده‌اند نیز ضرورت دارد. علاوه بر این موارد تمام زنان حامله نیز بهتر است که برای کلامیدیا آزمایش شوند.
زنان باید استفاده از دوش واژینال را قطع کنند زیرا دوش واژینال باکتری‌های خونی را نیز که در واژن وجود دارند و احتمال ابتلا را کمتر می‌کنند، از بین می‌برد.

در هر صورت توجه کنید که هر علامت کلامیدیا مانند ترشح یا سوزش ادرار یا هر زخم و ضایعه پوستی باید نشانه‌ای برای قطع رابطه جنسی و مشورت فوری با پزشک باشد.
اگر فردی برای کلامیدیا (یا هر بیماری مقاربتی دیگر) تحت درمان است، باید توجه کند که همسر وی نیز باید همزمان درمان شود. این‌کار در جلوگیری از عوارض شدید کلامیدیا موثر است و احتمال عود بیماری را کم می‌کند. فرد مبتلا باید تا زمان کامل شدن درمان کلامیدیا از رابطه جنسی.




شما می توانید سوالات خود را با ارسال ایمیل برای من , جواب ان را دریافت نمایی.
از مطالب این وبلاگ جهت ارتقاع سطح کیفی زندگی زناشویی خود بکار گیرید .
هرگونه سواستفاده از مطالب این وبلاگ طبق قانون وبلاگ نویسی ممنوع می باشد.
ذکر خدا را همواره به یاد داشته باشید

DR_ALIREZAMOEIN@YAHOO.COM