دستگاه تناسلی زن

دستگاه تناسلی زن


بطور کلی دستگاه تناسلی زن از دو بخش تشکیل یافته است:

دستگاه تناسلی خارجی:

که بیشتر برای برقراری رابطه جنسی و سکس مورد استفاده قرار می گیرد.



دستگاه تناسلی داخلی:

که مسئول بارداری و پرورش جنین است.



دستگاه تناسلی خارجی زن شامل :

1) کلیتوریس 2)لبهای بزرگ فرج 3)لبهای کوچک فرج 4) پرده بکارت



دستگاه تناسلی داخلی زن شامل :

1) رحم 2) مهبل 3) تخمدانها 4) لوله های تخمک بر



دستگاه تناسلی خارجی زن شامل :




کلیتوریس:

اندام کوچکی است که در تحریک جنسی خانم ها نقش زیادی دارد و هنگام تحریک،مانند آلت مرد دچار حالت نعوظ می شود.
گاهی پیدا کردن چوچوله برای خود زن یا فردی که در حال امیزش با اوست مشکل است زیرا گاه کاملا در پشت لب های کوچک پنهان است (البته در هر حال نوک ان تا حدی بیرون است). چوچوله در جریان تحریکات جنسی بزرگ می شود و بافت ان از همان بافت الت تناسلی در مردان است.

ضمنا فقط 4% از کل جسم چوچوله در خارج از بدن زن قرار دارد بنابراین نسبت به الت تناسلی مرد کوچکتر می نماید و دارای لوله مدور(( هماند الت تناسلی در مرد )) هم نیست و فقط به کار امیزش می اید. ضمنا هیچ عضو جنسی در مرد ها به حساسیت چوچوله وجود ندارد.

اندام تناسلی زنانه داخلی زن شامل دو سیستم ”تناسلی“ و ”جنسی“ است که به نوبه خود در برگیرنده اعضای زیر میباشند: مهبل و رحم لوله های فالوپ و تخمدان یا زهدان.
”مهبل“ مجرایی است که قسمت بیرونی اندام تناسلی زنانه را به گردنه یا قیف-رحم ارتباط میدهد--دهانه این قیف به سمت رحم است و لولهء ان به سمت رحم که خود با تخمدانها از راه لوله های فالوپ در ارتباط است.


در هر ماه یکی از زهدانها یک تخمک رها می کند که بلافاصله توسط حبابهایی که در مجرای لوله های فالوپ هستند احاطه میشوند (این حبابها نقش حفاظت از تخمک را دارند). حال این تخمک چه بارور شده و چه بارور نشود از این مجرا عبور می کند و خود را به داخل رحم می رساند. اگر چه باروری تخمک به تخم در همان مجرای لوله های فالوپ توسط یک اسپرم صورت می گیرد اما این رحم است که محل مناسب را برای پرورش تخم در اختیار ان قرار میدهد.




لب های بزرگ فرج:

ملبان لبهای بزرگ دو لایه کلفت از بافت پوستی هستند که از قسمت فوقانی دستگاه تناسلی اغاز و تا معقد ادامه می یابند. قسمت خارجی این لبها از پوست رنگی غدد چربی و البته پس از بلوغ از مو پوشیده می شود. قسمتهای داخلی نرم و بدون مو با چند غده چربی قرار دارند.

زیر این لایه های پوستی اغلب بافتی از چربی چند رباط رشته های نرم ماهیچه ای عصب ها و رگهای لنفاوی و خونی قرار دارند. ملبان در حین دخول با بیضه های مرد در تماس قرار می گیرد. غددی که در این لبهاست عطری از خود تراوش می کند که موجب تحریک در هر دو جنس می شود.
ملبان مهبل را از اسیب مستقیم خارجی حفظ می کند به عبارتی دیگر به نوعی سپر مهبل است. اگر با دقت به کلبان یا لب های کوچک نگاه کنید و ان را با بافت پوستی الت تناسلی مقایسه کنید متوجه می شوید که از یک جنس هستند منتها در زن به صورت دو نیم صفحه و در مرد به صورت کروی شکل است.




لب های کوچک فرج:

کلبان لبهای کوچک در زیر ملبان قرار دارند و دو لایه نازک و نرم پوستی بدون مو هستند که حالت و شکل انها در زنها متفاوت است ان هم بر حسب بافت و رنگ از صورتی گرفته تا قهوه ای. این لبها ممکن است صاف یا تو رفته باشند و با ملبان پوشیده شده باشند یا خیر. دقت کنید که شکل بافت پوستی نرمی و سختی و رنگ اندام تناسلی زنانه در بانوان و دوشیزگان متفاوت است.
در داخل و میان لب های کوچک و در دو نیمه ادام تناسلی حبابهای دهلیزی وجود دارند.

کار این حبابها یا اسفنجها این است که حین تحریک جنسی با جذب خون به داخل خود متورم شده و در طول این جریان قطر لبهای کوچک را دو یا حتی سه برابر حجم ان در حالت عادی کند. معمولا زنانی که لبهای کوچک در انها به وضوح پیداست دارای حساسیت جنسی بالاتری هستند .




لبهای کوچک دارای کارکرد های زیر میباشد:


1-محفوظ نگهداشتن هر چه بیشتر اندامهای داخلی اندام تناسلی.

2-افزایش حساسیت جنسی در حین امیزش به علت وجود رگهای نسبتا بزرگ خونی و سررشته های عصبی.

لبهای کوچک به مراتب از تراکم بیشتری از رشته های عصبی نسبت به چوچولک برخوردار است از همین روست که نیز در اثر تحریکات جنسی شدت و حساسیت بیشتر و بالاتری نسبت به چوچولک از خود نشان می دهد.





پرده بکارت:

یک غشاء مخاطی چین دار با ضخامت های مختلف است که می تواند تمام یا قسمتی از ورودی واژن را مسدود کند . پرده بکارت می تواند به شکل های متخلخل،مشبک و ناکامل باشد.
در مواردی پرده بکارت کامل و بدون سوراخ بوده و تمام ورودی واژن را می بندد. ممکن است در دختری این پرده بطور طبیعی اصلا" وجود نداشته باشد.
معمولا" پارگی پرده بکارت هنگام اولین نزدیکی با خونریزی و درد مختصری همراه است.
گاهی هم ممکن است به دنبال ضربه های شدید و تصادفات یا در اثر عمل جراحی یا معاینه، پرده
بکارت پاره شود.




غده های ترشح کننده مواد لیزکننده:

این غدد در اطراف پیشابراه و بین لب های کوچک قرار گرفته اند و ترشحات آن ها توسط مجرا به خارج می ریزد. ماده موکوسی ترشح شده توسط آن ها نقش مهمی در لیز کنندگی به هنگام مقاربت جنسی و ورود آلت مرد به منظور تسهیل سکس دارد.



دستگاه تناسلی داخلی زن شامل:



واژن یا مهبل:


مهبل مجرایی کاملا انعطاف پذیر و عضلانیست که طول ان از هشت تا دوازده سانتیمتر فرق می کند و پهنای ان حدود دو و نیم سانت می باشد.
مهبل ظرفیت رشد طولی تا چندین سانتیمتر و پهنا تا دو برابر در هنگام تحریکات جنسی را داراست. ورودی مهبل در طی زایمان تا حد قابل ملاحظه ای گشاد می شود و معمولا به پهنایی تا ده سانتیمتر نیز می رسد. مهبل در دختران باکره تا حدی با پرده-بکارت پوشیده شده است. وقتی یک زن ایستاده است مهبل وی بصورت عمودی در راستای بدنش قرار ندارد بلکه قسمت فوقانی ان به سمت پایین متمایل است.

محل دقیق مهبل بین مثانه و روده راست است.
دیواره مهبل با لایه هایی پوشیده شده و دارای غدد مترشحه نیست. غشا داخلی مهبل فوق العاده به هورمونهای تخمدان حساس می باشد و سلولهای سطحی ان خیلی ناپایدار هستند. با مطالعه بر روی این سلولها می توان به سرطان ”دهانه-رحم“ و همچنین سرطان مهبل پی برد. با توجه به سن و دوره ماهیانه ساختار مخاطی غشاء داخلی تغییر می کند. این مخاط در یک زن بالغ به صورت مایعی سفید و لزج است که شامل باکتریهاست و البته سبب رطوبت و لزاجت مهبل میشود.


این مایع با اسیدی نگه داشتن این محل در حفظ و نگهداری مهبل از میکروبها نقشی عمده دارد و دلیل این امر نیز اسید لاکتیک از خانوادهء همان اسیدی است.در طی امیزش جنسی الت تناسلی مرد وارد مهبل می شود تا اسپرم و منی خود را در ان تزریق کند. در طی زایمان اندازه مهبل برای بیرون امدن جنین و جفت ان از پنج تا شش برابر گشادتر میشود.




رحم:

یک عضو ماهیچه ای به شکل گلابی می باشد که درون لگن در بالای مثانه و جلوی راست روده ( رکتوم) واقع شده است.اندازه طبیعی آن حدود 8 سانتیمتر است. ارتفاع ان شش تا هشت سانتیمتر و پهنای ان سه تا چهار سانتیمتر است اما در طی حاملگی رحم تغییرات زیادی را متحمل می شود مثلا در نه ماهگی ارتفاع ان به سی سانتیمتر میرسد.
رحم در این وضع در انتهای مهبل قرار گرفته و تقریبا به سمت مثانه متمایل و بدان متکی می شود. در طول عادت-ماهیانه نیز رحم محل خود را به راحتی تغییر می دهد. ”رباطهای نرم“ تا حدی به رحم انعطاف پذیری می دهند و در همان حال ان را معلق نگه می دارند.
در هر طرف انتهایی رحم ”لوله های فالوپ“ وجود دارند.

عضله رحمی با مخاطی به نام ”اندومتریم“ پوشیده شده است. این مخاطها که حاوی رگهای خونی و غدد مترشحه می باشند همچنین دریافت کننده ”تخم“ نیز هستند و البته با توجه به سن و دوره-ماهیانه هر شخص تغییرات مهمی در بافت آنها رخ می دهد.
وقتی تخمک بارور نشود این مخاط بعلاوه تخمک از رحم خارج می شوند.

رحم با گردنه ان که قسمتی سفت و محکم (حدودا سه سانت) می باشد بسته می شود. شما می توانید این قسمت را با انگشت خود در انتهای مهبل حس کنید. مجرایی ظریف از بین قیف-رحم می گذرد و بدین ترتیب رحم به مهبل مرتبط می شود. از طریق همین مجراست که خون-قاعدگی بیرون می آید یا اسپرمها نیر وارد رحم شده و به سمت لوله های فالوپ به قصد باروری تخمک می روند.
گردنه-رحم در وسط خود مجرای کوچکی دارد این مجرا در زنانی که هنوز بچه دار نشده اند کوچکتر از کسانی است که زایمان داشته اند.

رحم اصلا یک عضله است انهم با نقشی بسیار مهم در تمام مراحل تولید مثل از ورود اسپرم به مهبل و سپس خود گرفته تا تکامل جنین و شکل پذیری جفت ان و انقباضات رحمی که منجر به تولد نوزاد می شود.




لوله های رحمی یا لوله های فالوپ:

لوله هایی انعطاف پذیرند با درازای تقریبی ده تا دوازده سانتیمتر که قطر داخلی انها کمی بیشتر از قطر یک تار موست. این لوله ها از انتهای بالایی رحم شروع و تا تخمدانها که به صورت منگوله های متحرکی هستند ادامه میابند.
لوله های فالوپ تخمک را با محاطی ان از مقصدش تا رحم در برمی گیرند. همچنین این لوله ها مسیری مناسب برای عبور اسپرم به محل باروری تحصیل اطمینان از صلابت و قدرت باروری اسپرم و بالاخره حمل نطفه به سمت رحم هستند.
طول آن ها حدود 10 سانتیمتر است.




تخمدان ها:

”تخمدانها“ دو غده به اندازه دو بادام بزرگند که حدود چهار سانتیمتر بلندی و دو و نیم سانتیمتر پهنا دارند. این غدد از دو طرف توسط رباطی نازک به رحم متصل می باشند. و رباطی دیگر این غدد را به لوله های فالوپ متصل میکند.
یک دختر در هنگام تولد حدود 700000 تا 2000000 تخمک دارد که بیشتر انها در طی بچگی از بین میروند و به 300000 تا 400000 تا کاهش می یابد که بالاخره فقط حدود 300 تا 400 تخم به دورهء بلوغ می رسند. این امر نزدیک به سی سال (دوره باروری یک زن به طور متوسط) و حدودا سیزده بار در سا ل یعنی با فاصله های 28 روزه ادامه دارد تا اینکه تمام تخمکها به اتمام می رسند و زن وارد دوره یائسگی میگردد. در نتیجه فعالیت تخمدانها نامحدود نیست همانطور که می بینید شروع این فعالیت بلوغ و پایان ان یائسگی است. تخمکها در یک نوع مجتمع سلولی محصور هستند که پس از طی یک دوره ای در اثر هورمونهایی که از غده هیپوفیز ترشح می شوند به رشد خود می رسند. نام این مجتمع ها ”فولیکول“ است که یک بار در هر 28 روز بالغ و باز شده یک تخمک رها می کند.

علاوه بر تولید تخمک، وظیفه ترشح هورمون های جنسی را نیز بعهد دارند.




شما می توانید سوالات خود را با ارسال ایمیل برای من , جواب ان را دریافت نمایید.
از مطالب این وبلاگ جهت ارتقاع سطح کیفی زندگی زناشویی خود بکاربگیرید .
هرگونه سواستفاده از مطالب این وبلاگ طبق قانون وبلاگ نویسی ممنوع می باشد.
ذکر خدا را همواره به یاد داشته باشید .


DR_ALIREZAMOEIN@YAHOO.COM